‘‘Laat de kinderen bij Me komen, houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind het Koninkrijk van God ontvangt, zal er zeker niet binnengaan’ Marcus 10:13-15.
Vorige week keek ik op TV naar de uitzending van het kinderprinsengrachtconcert 2025. Het was een mix van klassieke muziek en populaire nummers. Leden van het Jeugdorkest Nederland en drie jonge solisten zorgden voor een onvergetelijk uur, met voor mij als hoogtepunt het lied ‘Have a little Faith’ van Son Mieux. ‘Have a little faith, you’ll see It’s alright. Take a little time to breathe. The tide turns eventually. It comes in it goes out. If you’re ever in doubt just have a little faith.’
In deze wereldtijd waarin we dagelijks geconfronteerd worden met beelden van uitgehongerde kinderen, kapot geschoten gebouwen, onschuldige gijzelaars die nog steeds niet naar huis kunnen, witte zakken met geliefden die door een kogel zijn omgekomen en regeringsleiders die wegen zoeken om vrede te bewerkstelligen, maar niet snel tot resultaat komen, brengt dit lied in deze tijden van angst en chaos schoonheid. ‘Have a little Faith’ spreekt van blijven geloven en hopen en uitzien naar andere en betere tijden.
Het Kinderprinsengracht bracht een heerlijke en onbezorgde middag. Voor de kinderen, voor de toeschouwers in hun bootje in de Prinsengracht, maar ook voor mij. Een uur lang was de wereldpolitiek ver weg. De oorlog in Oekraïne gestopt, de Gazastrook weer bewoonbaar door Palestijnen, de gijzelaars weer veilig terug in Israël, de stikstof problematiek opgelost en was er voldoende schone energie. Tijdens die onbezorgde middag mochten we even alles loslaten en ons richten op de schoonheid van muziek en de vreugde en zorgeloosheid van kinderen.
Laten we af en toe het onbezorgde kind in onszelf koesteren
Die zorgeloosheid van een kind, kennen wij dat nog? Durven we dat nog toe te laten? Kunnen we ons dat permitteren of moeten we altijd ‘aan staan’? Overal een mening over hebben? Een oplossing voor bedenken? Betrokken zijn op de actualiteit? Ik besef dat we niet onverschillig mogen en kunnen zijn. Ik weet dat er mensen nodig zijn, die voor de onrust in het land met oplossingen moeten komen. Dat er compromissen gesloten moeten worden en dat iedereen ‘water bij de wijn’ moet doen om tot een overeenkomst te komen. En ik weet ook hoe moeilijk dat proces is.
Nee, onbezorgd leven en alles wat op je afkomt langs je heen laten glijden dat is niet goed, daarmee doe je de ander – en misschien ook wel jezelf – tekort. Maar toch…. laten we af en toe het onbezorgde kind in onszelf koesteren. Gewoon om het vol te kunnen houden. Jezus had kinderen in het bijzonder lief. Hij zei tegen zijn leerlingen dat ze hen niet tegen moesten houden, maar bij Hem brengen. Tegen volwassenen zei Hij dat ze net als een kind moesten worden, omdat een kind dicht bij God staat. Een kind heeft een grenzeloos vertrouwen in het goede en kan onbezorgd genieten van het moment. Een kind heeft het vertrouwen dat het goed komt met de wereld. Dat eens onze aarde wordt zoals de profeet Jesaja heeft gezegd: ‘Geen pijn, geen verdriet en alle ellende vergeten.’ Laten we het verlangen naar zo’n wereld vasthouden en ons leven ermee kleuren.
Een goede start van het kerkseizoen gewenst met veel onbezorgde ogenblikken. Ds. Ellen Peersmann
Verzonden vanuit Outlook voor iOS